Uit 't Zuiden

Solliciteren, of hoe breek je een brein

---

30-07-2018 Column

Van: ik
Aan: redactie ThePostOnline

Een goede namiddag toegewenst.

Ik zal me eerst even voorstellen. Mijn naam is Kees de Vreugd, ik ben 46 jaar oud en ik ben al weer aardig wat jaren actief als columnist, blogger en verhalenschrijver. Dit naast mijn werk als “superintendent”, of technisch inspecteur op zeevarende schepen. Ik hou niet van borstroffelen, maar ik durf van mezelf wel zeggen dat ik door de jaren heen het schrijversvak aardig in de vingers heb gekregen.

Tot dusverre ben ik actief geweest op:
- Schrijverspunt, Terugblik (een maandelijkse Terugblik op politieke en maatschappelijke ontwikkelingen)
- Hoe Mannen Denken (een blog waarin ik m’n ironische, sarcastische inslag volledig kan botvieren)
- Uit 't Zuiden (mijn eigen website, dus die telt eigenlijk niet mee)

Mijn politieke oriëntatie sluit goed aan bij die van TPO, hoewel ik soms wat linksig uit de hoek kan komen. Dan ga ik meestal even in een hoekje zitten tot het over gaat. Als “sample” zou ik u de volgende column aan willen bieden: een kritiek op de tendens om “de boze witte man” in het verdomhoekje te trappen.

Kojbojs en Indianen

Ik zou het leuk vinden om deze in elk geval op uw website geplaatst te zien. Een “vast dienstverband” zou nog leuker zijn. We zijn mijns inziens een goede match. Graag hoor ik of u er hetzelfde over denkt.

Met vriendelijke groet,

Kees de Vreugd

Van: Willem
Aan: ik

Beste heer De Vreugd,

Naar aanleiding van uw mail heb ik uw schrijfwerk bekeken.
Helaas moet ik u mededelen dat wij hier geen interesse in hebben.

De column die u bij ons geplaatst hoopte te zien is bovendien meer dan een jaar oud. Dat is ver over de houdbaarheidsdatum heen.

Maar daarnaast zien wij u en ons niet als ‘een goede match’, ik hoop dat u daar begrip voor heeft.

Vriendelijke groeten,

Willem Treur, redacteur ThePostOnline

Van: mij
Aan: Willem

Dag Willem,

Geen enkel probleem. Ik heb inmiddels tussen de onthutsende hoeveelheid reclame hier en daar een artikel op TPO kunnen ontdekken en ik moet je, helaas, gelijk geven. Tussen de zure oprispingen van professionele columnisten, als bijvoorbeeld die van Jan Dijkgraaf, zouden mijn pareltjes wat al te frivool afsteken.

In een serieuzer artikel zag ik tot mijn verbazing dat een van je "journalisten" Zijne Excellentie Putin als de Minister-President van Rusland aanduiden. Een grove fout, over het hoofd gezien door, waarschijnlijk, U.

Het bracht me op het idee om - bij deze - mijn sollicitatie ietwat aan te passen. Wellicht kan ik het "editorial team" komen versterken? Geloof me: jullie hebben mij, of iemand met een gelijkwaardige statuur en eruditie, heel hard nodig. Niet alleen een aanvulling, maar zelfs ook een versterking van het team. Valse bescheidenheid is me vreemd, zoals u ziet. Zelfoverschatting is dat niet. Vertel me nu nog eens dat wij geen goede match zouden zijn?

Overigens was de column/ opinie die ik instuurde dan wel een jaar oud, maar nog steeds actueel. Want tijdloos. Dat had u kunnen weten als u het daadwerkelijk gelezen had.

Ik wens u veel succes met uw toekomstige ondernemingen. U zult het nodig hebben. Doe alsjeblieft wat aan die reclame: niemand blijft hangen op een website die drie kwartier nodig heeft om te laden en daarbij als een konijn op XTC op en neer blijft springen. Om vervolgens een kwartier te moeten scrollen, in stijgende misère, zoekend naar wat lezenswaardige tekst. Wat meer dan eens op een teleurstelling uitdraait, maar dat terzijde.

Deze tip is gratis; voor mijn overige input zult u diep in de zak moeten tasten.

Ik bied hier opnieuw mijn diensten aan. Grijp uw kans. Het is nog niet te laat.

Met vriendelijke groet,

Kees.

Beste Kees de Vreugd, Zojuist las ik uw stuitende en ronduit gestoorde reactie op een meer dan terechte afwijzing door onze redacteur Willen Treur.

Ik raad u zeer ernstig aan om nooit meer iets naar welk medium in te zenden, om de doodeenvoudige reden dat u niet tegen afwijzing kunt. Het is sowieso zeer aan te raden nooit meer iets te ondernemen in het leven waarbij u zou kunnen worden afgwezen, uw wel erg makkelijk te krenken ego zullen omgaan met afwijzingen behoorlijk compliceren.

Worden afgewezen en kritiek moeteb verwerken hoort bij het leven, wie daar niet mee kan omgaan zal niet prettig leven. Het is opvallend dat u meent hinder te ondervinden van onze reclames: sinds we deze nieuwe banners hebben ingevoerd is het bezoek juist gestegen in plaats van gedaald.

Over de maand juli zitten we denk ik, geschat, 70.000 unieke bezoekers hoger dan de maand juni, die eindigde op nagenoeg 800.000 unieke bezoekers. Geen van hen klaagt over de reclame. Kennelijk bent u de enige die zoveel hinder ondervindt van de banners en de reclame dat u zelfs geen artikelen meer kunt vinden. Dat zou dus best met u persoonlijk te maken kunnen hebben. Maar het is geen schande om op 46-jarige leeftijd moeite te hebben met concentratie of multitasken. Ouderdom komt nu eenmaal met gebreken.

Wellicht ligt het aan uw eigen computer? U heeft het over ‘stuiterend als een konijn met XTC’ maar los van de vraag of een konijn met XTC wel stuitert begrijpen wij niet waar u op doelt. Wij hebben in elk geval geen banners gepubliceerd die ‘stuiteren’ en hebben zoiets ook niet gezien. Weet u wel zeker dat u met een modernecomputer werkt en niet met bijvoorbeeld een typemachine of Atari spelcomputer?

Al met al zou ik u vriendelijk willen verzoeken gewoon helemaal bij TPO weg te blijven: de banners maken het navigeren voor u te ingewikkeld, de veelgelezen stukken kunt u alleen maar afmeten aan uw eigen door niemand gelezen stukken alsof alle publicaties zijn bedoeld om met u in competitie te treden en u ziet zelfs fouten die er niet zijn. Dit gecombineerd met het feit dat u na een afwijzing als doorzijn ex-vriendin verlateb stalker gif gaat spuien lijkt mij geen vruchtbare voedingsbodem voor het behoren tot de TPO-doelgroep.

Wellicht is er elders op het internet wat te vinden wat meer van uw gading is? Desnoods kunt u uw pennevruchten altijd nog bundelen in een boekje en dit on demand laten printen. Ik begrijp uit een van uw weblogjes dat u sowieso al een beetje nat wordt in uw broekje als u uw eigen naam op print ziet staan. Er is dus niets wat u let om helemaal zelf een bestseller bij elkaar te printen!

TPO is, gezien de kwaliteit van de door u aangeboden online artikelen, niet geïnteresseerd in uw medewerking. En gezien uw onvermogen met online reclame om te gaan denken we ook niet dat we met uw clicks veel gaan omzetten.

Groetjes, Ook namens Jan Dijgraaf en de rest van de wel succesvolle TPO-narcisten, uw hoofdredacteur.

Bert, lieve boze witte man van me!

Dank voor je vlammende commentaar op mijn aanbevelingen. Je hebt er zo te zien een hoop tijd en frustratie in gestoken. Op een iPhone, nog wel. Al die moeite voor een onbeduidend schrijvertje dat door niemand gelezen wordt! Had je niks beters te doen? Ikzelf en iedereen die ik ken hebben er smakelijk om kunnen lachen. Die zelf aangemeten titel “CEO”, die we na wat googlen (want who the fuck is Bert?) hadden gevonden, was de kers op de taart, en niet een klein beetje aandoenlijk. Alsof je een lintje koopt en die bij jezelf op je borst prikt. Staat dat ook op je visitekaartjes? Werkt dat een beetje? Bij de vrouwtjes?

Je hebt hiermee leuk materiaal aangeleverd voor een paar leuke blogs, waarvoor dank. Maak je geen zorgen, want hoewel ik je tot op je veters af zal branden, zullen weinig mensen het te zien krijgen. Mijn click-count ligt inderdaad ietwat lager dan de jouwe, maar ik hoef daarvoor dan ook niet de complete redactie van Geenstijl te rimmen (die een-tweetjes zijn me niet ontgaan), of af te dalen naar populistisch-opportunistische, u-vraagt-wij-draaien “journalistiek” waar jij en je zooitje ja-knikkers en has-beens zich zo uitnemend in hebben bekwaamd.

Op een of andere manier heb je de constructieve kritiek, die ik in mijn antwoord op dhr. Treurs “meer dan terechte” afwijzing gratis en voor niks heb meegenomen, verward met een aanval die voort zou moeten komen uit mijn onvermogen om met afwijzing en kritiek om te gaan. Je tamelijk infantiele epistel zegt heel veel over hoe je zelf met kritiek omgaat.

Je projecteert, mijn getergde vriend. Alles wat je doet, zegt en schrijft, tot aan je inhoudsloze tweegesprekjes met Roderick toe, ademt de urgentie om serieus genomen te worden. Net zo serieus als je jezelf neemt. En dan komt vanuit het niets een onbeduidend schrijvertje jou, de CEO van TPO, en je domme roddelrubriekje, de maat nemen? Het affront!

Laat mij je uit de droom helpen, op de vriendelijkste manier die ik op kan brengen: de bevestiging waar je zo naar snakt ga je niet krijgen door jezelf “CEO” te noemen van een ranzig pamflet dat populistisch inspeelt op de vlezige onderbuik van het schuim der natie. Of met de diepte-analyse van jouw hand over de zelfmoordpoging van Barbie. Wat een giller was dat! Alsof de directeur het magazijn staat aan te vegen.

De verwijzing naar mijn hoogbejaarde leeftijd is wel grappig, voor een vlerk met het bouwjaar ‘75. Je begint zelf ook al een krasse knar te worden. Met een beetje goede wil zou je het ironie kunnen noemen, maar daar heb je de hersenen niet voor, ben ik bang. Zo te zien heeft je schare piepjonge “journalisten”, die ongetwijfeld huizenhoog opkijkt naar hun woest ogende en door het leven getekende CEO, je ervan kunnen overtuigen dat je een van de jongens bent?

Laat me nog wat misverstanden uit de wereld helpen, aangevuld met wat tips en trucs voor een lezenswaardige website.

1. Putin is geen minister-president, maar president van de Russische Federatie. Ik zie fouten die er zijn. Op verzoek zal ik je een lijstje opsturen.

2. Opscheppen kan ik ook: mijn website heb ik zelf in de avonduren en weekenden gebouwd. Van de grond af, he? Niks Wordpress, maar mezelf html, css, javascript en php aangeleerd en elke regel code zelf geschreven. Dat deed ik naast een drukke baan en behoorlijk wat schrijfwerk voor goed bezochte websites. Je aannames over mijn computer skills en mijn vermogen tot multi-tasken zijn daarom op wishful thinking gebaseerd. Je website is gewoon ruk, zowel inhoudelijk als stilistisch. Dat zeg ik en ik kan het weten.

3. Ik kan me niet voorstellen dat niemand heeft geklaagd over de reclame-uitingen en irritante pop-ups op TPO. Doen voorkomen alsof de overdaad ervan het mij lastig maakt te navigeren is leuk gevonden, maar feitelijk onjuist. Het is gewoonweg zwaar irritant en onnodig.

4. Hou op met onder elk artikel om geld te smeken voor de auteurs. Of elders om “TPO mogelijk te maken”. De plaatsvervangende schaamte is moordend. Met je 800.000 unieke bezoekers en god weet hoeveel paginaweergaven per maand moet je genoeg omzet genereren om die knullen een fatsoenlijk loon voor hun werk te kunnen geven.

5. Stuur geen emotionele, niet-geredigeerde e-mails naar elke dwaas die een sarcastisch antwoord dicht op een ietwat botte afwijzing door een van je redacteuren. En zeker niet naar iemand die echt wel een beetje kan schrijven en niet te beroerd is om nog wat olie op het vuur te gooien. Ik "raad je ernstig aan" om het eerst even door een collega na te laten kijken, want je maakt het me zo wel erg gemakkelijk.

6. Schei uit met die podcasts alsjeblieft. Je hoofd is geschikt voor de radio, je stem is dat niet. Bovendien heb je echt bizar weinig te melden.

Dit gezegd hebbende hou ik nog steeds de deur op een kier. Of toch maar niet. Ik zou zeggen: slik je trots in, lees mijn artikelen daadwerkelijk en geef ruiterlijk toe dat de afwijzing een foutje was. Er zal een louterende werking van uitgaan, beloofd! Bonjour die Treur de laan uit. Het zal een beste jongen zijn, maar hij heeft overduidelijk geen oog voor talent.

Dan mag je me op je knietjes smeken je te helpen om het niveau van je groezelige online krantje wat op te krikken en in een klap ook wat intelligent publiek aan te trekken. Waarna ik je verzoek beminnelijk maar resoluut zal afwijzen, want eigenlijk wil ik je daar niet mee helpen. Misschien krijg je ooit de waardering waar je zo reikhalzend naar uitkijkt. Van collega’s die hun vak serieus nemen en hun publiek vertellen wat ze moeten, in plaats van willen horen. Misschien zelfs, ooit, van mij.

Voor nu: schaam je diep, snaak.

Met een (ondanks alles) vriendelijke groet,

Je nieuwe vriend en toekomstig concullega, Kees.

Beste Kees,

Bedankt voor je nauwelijks wederom opnieuw onmachtige en aangevallen voelen beslist geen krenking van je verre van narcistische ego bevestiging.

Gezien de overspannen toestand waarin je lijkt te verkeren is het waarschijnlijk beter het hier maar bij te laten.

Ik kijk uit naar je 'concurrentie' in de toekomst. Een beetje gezonde competitie is nooit weg, daar worden we alleen maar beter van. Tegen de tijd dat zowel lezers en adverteerders jouw sites net zo vaak bezoeken als de onze zullen we dat wel geen merken dan.

Veel plezier en succes nog verder. Ook met het schrijven gedichtjes natuurlijk.

Groetjes,

Bert Brussen

Beste Bert,

Chapeau! Je hebt je rust weer gevonden en dat doet me deugd.
Zand erover. Wanneer wordt mijn stukje gepubliceerd?

Gedichtjes schrijf ik niet, trouwens. Is daar behoefte aan bij TPO?
Ik kan allicht een poging wagen.

Kus op je niet meer zo boze bol,

Kees, voor altijd de jouwe.

Bert?

Gr, Kees